Για να ξεκινήσει καλά η νέα χρονιά... ετοιμάσαμε αφιέρωμα στον Αμερικανό σκηνοθέτη, σεναριογράφο και ηθοποιό του κινηματογράφου,Quentin Tarantino.
Ξεκινάμε σήμερα, Παρασκευή 8/1, με την ταινία Death proof (2007).
Περιπέτεια | Διάρκεια: 114' | ελληνικοί υπότιτλοι
Με τους: Κερτ Ράσελ, Ροζάριο Ντόουσον, Βανέσα Φερλίτο, Τρέισι Τομς
Μετά τη δύση του ηλίου η Jungle Julia, διάσημη ραδιοφωνική παραγωγός του Ώστεν, βρίσκει το χρόνο να ξεσαλώσει με τις δύο φίλες της. Οι τρεις φίλες γυρίζουν από μπαρ σε μπαρ και τραβάνε τα βλέμματα όλων. Αυτό όμως που δε γνωρίζουν είναι πως έχουν τραβήξει και την προσοχή του μυστηριώδη Stuntman Mike, ενός επικίνδυνου serial killer, ο οποίος σκοτώνει όμορφες γυναίκες χρησιμοποιώντας το αμάξι του. Καθώς η νύχτα πέφτει για τα καλά και οι τρεις κολλητές συνεχίζουν τις εξορμήσεις τους, ο Stuntman Mike πλησιάζει επιταχύνοντας...
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20.00 στο αμφιθέατρο της Παθ.Αν. στην Ιατρική Σχολή (Μικράς Ασίας 75, Γουδή)
_____________________________________________________________
Διάρκεια: 165' | ελληνικοί υπότιτλοι
Aμερικανικό γουέστερν, παραγωγής 2012 σε σκηνοθεσία και σενάριο του Κουέντιν Ταραντίνο. Πρωταγωνιστούν οι Τζέιμι Φοξ, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Κρίστοφ Βαλτς, Κέρι Γουάσινγκτον και Σάμιουελ Λ. Τζάκσον.
Ο τίτλος και η τοποθεσία της ταινίας είναι εμπνευσμένα από το σπαγγέτι γουέστερν του 1966 «Django: Ο Τρομοκράτης του Πάσο-Ντόμπλε» του Σέρτζιο Κορμπούτσι. Ο πρωταγωνιστής αυτού του φιλμ, Φράνκο Νέρο, κάνει στην ταινία «Django: Ο Τιμωρός» μια κάμεο εμφάνιση, τιμής ένεκεν, όπως έκανε ο Χίτσκοκ στις ταινίες του.
Χρονικά, τοποθετούμαστε στην περίοδο της δουλείας λίγο πριν τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Μέσα από την ιστορία ενός σκλάβου που απελευθερώνεται για να γίνει βοηθός κυνηγού επικηρυγμένων, ο Ταραντίνο αδράττει την ευκαιρία να μιλήσει για ρατσισμό, για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για άσκηση στυγνής βίας των λευκών εναντίον των μαύρων, για μαχητικότητα και για...παλιό καλό σινεμά.
Ήδη από το ζενερίκ και τις πρώτες εικόνες της ταινίας, μας βυθίζει στην ατμόσφαιρα των γουέστερν-σπαγγέτι, σαν να αποπειράται να αναστήσει τον κινηματογράφο του ’60.
Ένας οδοντίατρος (Κρίστοφ Βαλτς) απελευθερώνει και προσλαμβάνει ένα σκλάβο, τον Τζάνγκο (Τζέιμι Φοξ) προκειμένου να γίνει συνεργάτης του στην ανεύρεση και τιμωρία των εγκληματιών της Δύσης.Ο Τζάνγκο, από την άλλη, εκτός από την ελευθερία του, επιζητά και την απελευθέρωση της αγαπημένης του που έχει χάσει. Οι δύο πρωταγωνιστές θα αναζητήσουν τα ίχνη της. Τελικά θα τη βρουν σκλάβα σε κάποια φάρμα και η προσπάθεια απελευθέρωσής της θα πυροδοτήσει τη δράση με νέες αιματοχυσίες και απρόσμενες εξελίξεις.
Ο Ταραντίνο μας παρασύρει σε ένα ταξίδι μαγικών εικόνων στα βάθη της Δύσης με πλάνα υποβλητικά, απίθανες καταστάσεις, μικρές δόσεις χιούμορ και κοφτερούς διαλόγους. Πρόκειται για μία ακόμη ταινία εκδίκησης, με πολλούς πυροβολισμούς, φωτιά και αίμα να ρέει άφθονο. Αναμφισβήτητα ο Ταραντίνο είναι παρών, πέρα από το νοσταλγικό «κλείσιμο ματιού» στα γουέστερν-σπαγγέτι.
_____________________________________________________________
1992 | ελληνικοί υπότιτλοι | Διάρκεια: 99'
Σκηνοθεσία Κουέντιν Ταραντίνο με τους: Χάρβει Κάιτελ, Τιμ Ροθ, Μάικλ Μάντσεν, Στιβ Μπουσεμί, Κρις Πεν
Ο Quentin Tarantino στο κινηματογραφικο του ντεμπουτο. Αν και η πρωτη του ταινια, το ταλεντο του καθως και οι κινηματογραφικες του προθεσεις ειναι ηδη προφανης. Ενα αψογο cast, οι μοναδικοι διαλογοι, το μακαβριο χιουμορ και η υπεροχη σκηνοθετικη του ματια, ειναι ολα εκει.
Ο Joe, ενα αφεντικο του οργανωμενου εγκληματος, καλει 5 εγκληματιες, ασχετους μεταξυ τους, για μια και μονη δουλεια. Ενα χτυπημα και μετα θα εξαφανιστουν χωρις να γνωριζει ο ενας την κατευθυνση του αλλου. Η ανωνυμια ειναι βασικο κομματι του σχεδιου- κανεις δεν ξερει κανεναν και ετσι κανεις δεν μπορει να καρφωσει κανεναν. Το σχεδιο μοιαζει τελειο, μονο που –οπως λενε και στις ταινιες- το «τελειο εγκλημα» δεν υπαρχει. Καποιος στην ομαδα ειναι βαλτος και στο τελος τους καρφωνει ολους.
Η μοναδικη σκηνοθετικη ματια του Tarantino δινει στην ταινια τη δυναμη να αντεξει στο χρονο και να ειναι παντα το ιδιο φρεσκια, δυνατη, αστεια και πρωτοτυπη οσο την πρωτη φορα. Χρησιμοποιει εξαιρετικα τη μεθοδο της μη-γραμμικης αφηγησης, εχοντας απολυτη σιγουρια για το που θελει να καταληξει και ποια διαδρομη θελει να ακολουθησει. Ετσι οι διαφορες σκηνες που παρεμβαλλονται στη ροη της ταινιας απο γεγονοτα που προηγηθηκαν, μπαινουν ακριβως στην καταλληλη στιγμη και με τη βοηθεια του εξαιρετικου μονταζ δεν μπερδευουν καθολου τον θεατη.
Και κατι για το οποιο ο Tarantino ειναι διασημος ειναι οι ανεκτιμητοι μονολογοι με τις καυστικες ατακες και η ικανοτητα του να μεταμορφωνει τον πιο απλο και αδιαφορο διαλογο σε ενα ρεσιταλ ρυθμικης ανταλλαγης σπιρτοζικου χιουμορ, σαρκασμου και εξυπναδας, που κυριολεκτικα σε μαγνητιζει. Αυτο του το χαρισμα ξεδιπλωνεται περιτρανα και πανηγυρικα στην πρωτη του αυτη ταινια, με ατακες που δεν θα χασουν ποτε την αξια τους. “I’m dying here man!...”
Μια πραγματικα απολαυστικη ταινια, που αν προσεξετε αρκετα, θα δειτε οτι ειναι μαλλον ενας προπομπος της μεγαλης επιτυχιας του Tarantino που ακολουθησε, του Pulp Fiction.
___________________________________________________________
Κλείνουμε την Παρασκευή 15/1 το αφιέρωμα στο σκηνοθέτη Quentin Tarantino, με τη δεύτερη ταινία του: Pulp Fiction (1994).
Διάρκεια: 154' | με τους: Τζον Τραβόλτα, Μπρους Γουίλις, Ούμα Θέρμαν, Τιμ Ροθ
'Ωρα 21.15 στο αμφιθέατρο Παθ.Αν.
Θα ακολουθήσει κοπή βασιλόπιτας.
No comments:
Post a Comment